راه کج معصیت
امام حسین علیه السلام :
مَن حاوَلَ أمرا بِمَعصِیَةِ اللّهِ ، کانَ أفوَتَ لِما یَرجو وأسرَعَ لِمَجیءِ ما یَحذَرُ؛
هر کس چیزى را از طریق نافرمانى کردن خدا بجوید،آنچه را بدان امید دارد ، بیشتر از دست مى دهد و آنچه از آن مى گریزد ، زودتر به سرش مى آید .
الکافی : ج ۲ ص ۳۷۳ ح ۳
تقوای الهی، چاره‌ی کار
امام حسین علیه السلام:
اُوصِیکُم بِتَقوَى اللّهِ فَإنَّ اللّهَ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن یُحَوِّلَهُ عَمّا یَکرَهُ إلى مایُحِبُّ ویَرزُقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ؛
شما را به تقواى الهى سفارش مى کنم ؛ زیرا خدا ضمانت داده کسى را که تقواى الهى پیشه سازد ، از آنچه ناخوش مى دارد ، به آنچه خوش مى دارد انتقال دهد ، و از جایى که گمان نمى برد ، روزى اش دهد.
تحف العقول، ص ۲۳۹
انسان و گذر ایام
امام حسین علیه السلام :
یَابنَ آدَمَ ، إنَّما أنتَ أیّامٌ ، کُلَّما مَضى یَومٌ ذَهَبَ بَعضُکَ؛
اى زاده آدم ! تو، همین روزهایى . هر روزى که برود ، بخشى از تو مى رود.
إرشاد القلوب، ص ۴۰
مرگ جز سعادت نیست ...
امام حسین علیه السلام ـ در مسیر خود به کربلا ـ فرمود :
إنّی لا أرَى المَوتَ إلاّ سعادَةً ، و لاَ الحیاةَ مَع الظالِمینَ إلاّ بَرَما؛
من ، مرگ را جز خوش بختى ، و زندگى با ستمکاران را جز ملالت نمى بینم.
تحف العقول، ص۲۴۵
ماه محرم
امام رضا علیه السلام:
کانَ أبی صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا ، وکانَتِ الکَآبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتّى یَمضِیَ مِنهُ عَشَرَةُ أیّامٍ ، فَإِذا کانَ یَومُ العاشِرِ ، کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائِهِ ، ویَقولُ : هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ؛
هر گاه محرّم مى شد ، پدرم ـ که درودهاى خدا بر او باد ـ خندان دیده نمى شد و اندوه، بر او چیره مى گشت تا دهه محرّم به پایان برسد و وقتى روز دهم مى شد، آن روز ، روز ماتم و اندوه و گریه اش بود و مى فرمود: «امروز ، همان روزى است که حسین ـ که درود خدا بر او باد ـ کشته شد» .
الإقبال : ج ۳ ص ۲۸
ادب چیست؟
امام حسین علیه السلام:
سُئِلَ الاِْمامُ الْحُسَیْنُ علیه السلام عَنِ الاَْدَبِ، فَقالَ: هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَیْتِکَ، فَلا تُلْقِىَ اَحَداً اِلاّ رَأَیْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَیْکَ؛
از امام حسین علیه السلام معناى ادب را پرسیدند؟ امام علیه السلام فرمود: ادب عبارتست از اینکه وقتى که از خانه خارج مى شوى به هرکسى برخورد مى کنى او را برتر از خود بینى.
موسوعة کلمات الإمام الحسین علیه السلام ، ص۷۵۰
در شأن حاکمان نیست ...
امام حسین علیه‌السلام پیوسته می فرمود:
شَرُّ خِصالِ المُلوکِ الجُبنُ مِنَ الأَعداءِ ، وَالقَسوَةُ عَلَى الضُّعَفاءِ ، وَالبُخلُ عِندَ الإِعطاءِ؛
بدترین خصلت هاى فرمان روایان، ترس از دشمنان، سنگ دلى با ناتوانان و بخل ورزیدن هنگام عطاست.
المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۶۵
زنده نگه‌داشتن یاد اهل بیت علیهم السلام
امام صادق علیه السلام :
عن بکر بن محمّد الأزدیّ عن الإمام الصّادق علیه السلام :قالَ علیه السلام : تَجلِسونَ وتَتَحَدَّثونَ ؟ قُلتُ : جُعِلتُ فِداکَ ، نَعَم . قالَ : إنَّ تِلکَ الَمجالِسَ اُحِبُّها فَأَحیوا أمرَنا ، إنَّهُ مَن ذَکَرَنا أو ذُکِرنا عِندَهُ فَخَرَجَ مِن عَینَیهِ مِثلُ جَناحِ الذُّبابِ ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذُنوبَهُ ولَو کانَت أکثَرَ مِن زَبَدِ البَحرِ ؛
امام صادق علیه السلام به راوی فرمود : «آیا با هم مى نشینید و گفتگو مى کنید؟» . گفتم : آرى ، فدایت شوم! فرمود : «من این گونه مجالس را دوست دارم . پس یاد ما را زنده کنید که هر کس از ما یاد کند یا در حضور او از ما یاد شود و به اندازه پر مگسى اشک از دیدگانش بیرون آید ، خداوند، گناهان او را مى آمرزد ، حتّى اگر بیشتر از کف دریا باشد» .
ثواب الأعمال : ص ۲۲۳ ح ۱
تو نیکی کن و ...
امام حسین علیه السلام :
مَن أحسَنَ أحسَنَ اللّهُ إلَیهِ ، وَاللّهُ یُحِبُّ المُحسِنینَ؛
هر کس نیکى کند ، خدا به او نیکى مى کند ، و خداوند ، نیکوکاران را دوست دارد.
نثر الدرّ: ج ۱ ص ۳۳۴
امام حسین علیه السلام:
مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأیِ وعَیِیَت بِهِ الحِیَلُ ، کانَ الرِّفقُ مِفتاحَهُ؛
هر کس در کارى مانْد و از چاره جویى درمانْد ، مدارا ، کلید [کار] اوست .
أعلام الدین : ص ۲۹۸
